AYDAN AYDIN
Bugün istemeye istemeye en hoşnut olmadığım, hatta nefret ettiğim bir 'şiddet' şekline değinmek istiyorum.
Şiddet!
Günümüzde sıkça rastladığımız bir gerçek haline dönüştü ne yazık ki…
Şekli, yeri, zamanı, kime, niye, nedeni yok artık!
Hayatımızdan sanki bir parça haline gelmiş ve en kötüsü de öyle benimsenmiş ki… kötü bir şey olmaktan çıkmış ve normale dönüşmüş…
Hemde yaşamımızda asla kabul görülmemesi ve asla yer almaması gereken bir davranış biçimiyken!
Lafı fazla uzatmadan birkaç gün önce gözlerimin önünde yaşadığım bir olayı aktarmak istiyorum…
Çarşıda gezerken, küçük bir çocuğun annesine istediği bir şeyi alması için direttiğini ve zorladığını fark ettim.
Annenin de evladının isteğini yerine getiremeyeceğini söylemek ve anlatmak, çocuğu sakinleştirmek yerine tokatlar eşliğinde ders vermeye çalıştığını….
Bu tabloyu görünce içim sızladı.
Çocuğun avazı çıktığı kadar bağırdığını görünce de dayanamayıp yanlarına gittim ve “Vurma lütfen çocuğa” dedim…
Bunu duyan Anne bana doğru döndü ve büyük bir rahatlıkla “Seni ilgilendirmez” dedi…
O an içimde fırtınalar kopsa da uzaklaştım.
Çarşı gezim o an sona ermişti. Gördüklerim ve duyduklarımdan sonra hiçbir şeye merakım kalmamıştı çünkü.
Yol boyu düşündüm…
Annelik neydi?...
Aslında bu sorunun yanıtını bir Anne olarak, çarşıdaki Anne olarak tanımlayamayacağım o Kadına nazaran şükürler olsun ki çok iyi biliyordum;
Ve de Annelik Yaradandan biz kadınlara baş edilmiş en kutsal meslekti.
O zaman! Annelik Ne ara bu hale geldi!?
Öyle ya! Günümüzde bunun tersi durumlar da var ne yazık ki…
Eskiden kendinden bir yaş büyük insana bile... bırakın el kaldırmayı, laf söylemeyi dahi kabullenmeyen Millet iken, Şimdilerde Çocukları tarafından şiddet gören ve öldürülen Anneler de mevcut ve bu örnekler her geçen yıl daha da çoğalıyor…
Ya bunun sorumlusu kim..?
* Bana göre; Şiddetle büyüyen çocuklar merhametsiz bireyler olabiliyor…
* Anne sevgisi almayan çocuk, yetişkinliğinde sevgiyle büyümüş olanlara nazaran yaşamında çok daha fazla sıkıntılar çekebiliyor ve sevgiden uzak bir birey oluyor.
O yüzden, kendimize olduğu kadar Vatanımıza da hayırlı ve yararlı evlatlar hediye etmek istiyorsak şayet, ruh sağlığı dengeli bireyler yetiştirelim ki “sağlıklı toplumlar oluşsun”.
Biz üzerimize düşeni yapalım,
İyi bir anne ve iyi model olalım.
Ve de Unutmayalım;
Özgüvenli, sağlıklı, dengeli ve mutlu bireylerin temelinde kuşkusuz Anne sevgisi yatmakta.
Gerisi Allah Kerim.
Şiddetten uzak Mutlu Haftasonları
Sevgiyle Kalın…
İhbar Hattı
0534 525 21 11
