Bir Bilge der ki; Mükemmel olmak ya da olmamak…

Zihin yapısı gereği olmayanı, kusuru, hatayı bulmaya programlıdır.

Çalışma şekli budur.

Zihnin seni mutlu etmek gibi bir görevi yoktur, hiç olmadı da.

Yani zihnimizden geçen her şeyi doğru ve gerçek kabul etsek bile, her isteğini gerçekleştirsek bile bize mutluluk vaat edemez…

Kendi iç sesinizi dinlediğinizde pek çok cümlemizin olumsuz cümleler olduğunu fark ederiz. İçimizde sanki biri var ve hep ‘’bu böyle olmalıydı, şu bunu böyle yapmalıydı’’ gibi eleştirilerle bizi yönetiyor.

Hatta bazen konuyu abartıp ‘’sen bunu yapamazsın, zaten şunuda yapamamıştın, hep yanlış yapıyorsun’’ dediğini de sıkça duyarız.

Daha da kötüsü bunu hakaret boyutlarına getirip bizi yerle bir edebiliyor zaman zaman.

Şimdi bir duralım, derin bir nefes alalım.

Tüm bu sesler nelere mal oluyor bir bakalım.

Her şeyi mükemmel bile yapsak bu ses susmayacak ve eleştirecek bir şeyler bulmaya devam edecek mi?

Evet maalesef edecek. Görevi bu!

Bu ses bizi korumak için hazırlanmış bir yazılım, bizi güvende ve hayatta tutmak için.

Söylediği her şeyi gerçek kabul etmemiz bizi huzurdan, neşeden ve dolayısı ile mutluluktan koparıyor.

Bu yüzden nereye gidersek gidelim, kiminle olursak olalım, ne yaparsak yapalım hep bu huzursuzluk ve negativite de bizimle birlikte.

Ama sen onu dinlemeyi bırakabilirsin.

‘’Yapamazsın, şöyle olur, böyle olur, rezil olursun’’ dediğinde dinleme mesela.

Yeni bir şeye başlamak için mükemmel olmayı bekleme!

Tamam bir ön hazırlık yapabilirsin ama bu yıllar sürmesin.

DENE! Kendine bir şans ver. Rezil olmaktan korkma lütfen.

‘’Başkaları ne der, ne düşünür’’ diyecek sana önemseme.

Çünkü HİÇ KİMSE MÜKEMMEL DEĞİLDİR!

Gel kervanı yolda düzelim biraz da.

Hayat eylemle döner.

Harekete geç!

Hiçbir şey için geç kalmış değilsin.

Biliyorum söyleniyor yargıç içeride ‘’bu yaştan sonra olmaz artık, saçmalama’’ diyor sana.

Ya olursa demeyeceğim, vazgeçmezsen olacak çünkü…

Hayat seni huzur ve neşeyle dansa davet ediyor, daha ne kadar bekleyeceksin?

Figürlerin, şeklin şemâlin, rengin, kıyafetin, dilin, bildiklerinin ve bilmediklerinin bir önemi yok.

Mevlana’nın da tam da ‘’GEL’’ dediği yerdeyiz. İçindeki yargıcı bırak ve KENDİNE gel.

Hayatı mükemmel yapan şey;

HİÇ BİR ŞEYİN MÜKEMMEL OLMAMASIDIR.

Herşey zaten mükemmel,

Neşe ve huzur ile…