Süperman değil Süperwomen

Hızla hazırlanmış randevüme yetişme telaşı içindeyim.

Mensubu olduğum BKKB (Bursa Kadın Kuruluşları Birliği) bin bir ziyareti var bugün.

Önceliği hep kadınlar olan bir köşe yazarı olarak bende ayrı bir önem kazanıyor.

Taksiyi arıyorum "Üzgünüm" diyor… "Şu anda durağımızda hiç taksimiz kalmadı".

Aman Allah'ım! Ne zaman acil bir işim olsa ya trafik arap saçı olur, ya taksi kalmaz…

Kendi kendime kızıyorum “daha hızlı halletseydin işlerini” diye ve içten içe söylenirken bir başka durağı arıyorum.

Telefondaki ses "Hanımefendi hiç taksimiz yok, çok yoğun bir gün yaşıyoruz" diyor. Hoppala.....

Hafta içi ve öğlen saat 13.45’te “Herkes kendini dışarıya atsın” talimatı geldi de benim mi haberim yok!

Azimliyim....

Az önce BKKB'nin Bursa koordinatörü sevgili Sibel Özbudak aradığında hemen çıkacağımı söylemiştim. Çıktım....!!

Ama yola çıkamıyorum...

Israrla bir durağı daha arıyorum "Şimdi durağa bir taksim girdi, hemen gönderiyorum" diye yanıtlıyor telefondaki ses…

Define bulmuş arkeolog sevinci var üzerimde. "Oh şükür" diyorum.

Aradığım duraktan taksinin bana ulaşma süresi ortalama 3-4 dakika. 7. dakikada hafif yollu bir sınır krizi geçiriyorum. Öyle kolay kolay kızan, gerilen bir kadın değilim halbuki ben.

Ama bu sefer hakkını veriyorum.

Tam durağı tekrar arayacakken taksi yanımda beliriyor. Biniyorum. Acil bir işim olduğunu belirtip hızlı olmasını rica ediyorum.

Genç şoför bana bakıyor "Abla bir TV programında da geç kalmıştın, ben seni yetiştirmiştim" diyor. "Merak etme, yetişiriz" diye de ekliyor.

Gülüyorum kendi kendime. Son dakikaların insanıyım ben.

Ne hikmetse rahat rahat hareket eder son dakikaya sığdırırım onca işi.

İlerliyoruz.....(mu)?!!!!!

Heykel'e geldiğimizde trafik felç, güneşli havayı görünce" evde oturmak yasak" olarak algılıyor bizim beyinlerimiz.

Pandemi dolayısıyla toplu taşıma tercih sebebi olmayınca, bir araba pazarı görünümünde Heykel'de acaba hareket etsek karıncalar incinir mi düşüncesinde bir trafiğin içindeyiz.

Trafik musait olsa navigasyonun 8 dakikada gideceğimi belirttiği yere hafif bir gecikme ile....!!! 23 dakikada gidiyorum.

En nihayetinde, önünden çok kez geçtiğim ama bir kadın eli dokununca güzelleştiğini gördüğüm Metal İş Sendikası önünde duruyoruz.

İyi günler dileyip iniyorum taksiden.

1. kata çıkıyorum, sekreteri odaya alıyor.

Sevgili Sibel Özbudak ve Ayla Efe gelmişler ve hoş bir sedanın içindeler. Kısa bir "Merhaba" faslından sonra Selda Hanım’la tanışıyorum.

Adı bile (Metal İş Sendikası) eril enerjileri çağrıştıran bir kurumda kadın görmek, o dişil enerjiyi bulmak mutlu ediyor beni.

Hemen kadın kadına bir sohbete başlıyoruz.

Erkek dünyası nasıldır bilemem ama kadın için hele ki ortak dilleri varsa konuşacak o kadar çok konu vardır ki, günlerce hiç tanımadığımız kadınlarla sohbet eder, fikir alışverişinde bulunur, dertleşir ağlar, mutlu olur kahkaha atar, dünyayı yeniden kurabiliriz biz. Yine öyle oluyor.

Selda Hanım tüm enerjisini, pozitifliğini yansıtıyor konuşmalarına..

1997 yılında Mudanya Siemens fabrikasında işçi olarak başladığı çalışma hayatını 1999’da sendikal faaliyetlerle geliştiren 2006 yılında ilk kadın kollarını kuran, gece vardiyalarında gezen, kadınları ve sorunlarını dinleyen, işin mutfağından gelen ve bunu unutmayan bir başkan..

Metal sektöründe ağır şartlarda, zorlu mesailerle, ücret eşitsizliği, mobbing gibi farklı ve ek zorluklarla çalışan kadınların sesi, yüreği, gücü olacak bu şimdiden belli.

22 yıllık meslek hayatında verdiği mücadelenin haklı başarısını kutlamak için geldik biz bugün Metal İş Sendikasına..

Ama asıl önemli olan Selda Tekman'ın bu konuda Türkiye'nin metal sektöründe ilk kadın sendika başkanı olması tüm bu koşuşturmalı süreçte anne ve kadın olduğunu unutmadan yüksek ökçeleri ile maraton koşması.

O bu maratonun şimdiden şampiyonu.

Ondan önce ipi göğüsleyen olmadığı gibi, sahada olup üretmek, hizmet etmek için yol almak isteyen her kadına da kapısı, ufku, bilgisi, tecrübesi, desteği açık..

Kadınlığını sadece büyük otellerin balo salonlarında sergilemeyen tüm kadınlara saygım sonsuz..

Yolun açık olsun Selda Tekman.

Tanımaktan mutlu olduğum, kadın olarak gurur duyduğum, bu ülke adına umutlandığım nice güzel kadınlar adına diliyorum...

Başarın sonsuz olsun..