80'le'de Kalsaydık!

Hayatın bu kadar anlamsız ve mutsuz olduğu şu günlerde eskiyi özlüyor insanoğlu..

Eski adı üstünde bir antika misali değerli ve en kıymetli olan..

Anıların hala taptaze kaldığı sıcak gülümsemelerin tüyleri diken diken ettiği günler.

Yıl 2023 bilginin,teknolojinin bilgisayar ve telefon çağının dibe vurduğu zaman hiç bir şeyin eksik olmadığı ama mutsuz geçen anlar..

Eskiden her şey ne kadar güzel içten samimi ve sıcaktı..

80'lerin başı 90'ların sonuna kadar yakalayabildik bu mutluluğu..

Asalet vardı o yıllarda! Bir duruş, tarz ve saygı… En önemlisi sevgi..

Komşuların kaynaştığı bakkal amcanın olduğu terzi, bakkal ve açık pazarların yer aldığı mis gibi tahtadan yapılan kapılar ardındaki pastane lezzeti..

Eskiden her yer süt kokardı açık sütler vardı tencere de kaynatır üzerine sinen kaymakla damağımız tatlanırdı..

Sokaklar  hep birlik içindeydi evlerin kapısında bir tel olur onunla açıp girerdiniz içeriye!

Kışın evlerimizi ısıtan sobanın üstünde  kestane pişirmek nar gibi kızartmak için gümbür gümbür yanardı bacalar..

Sobanın üzerindeki mandalina kabukları odaya nefis bir koku salardı.

Şimdiki gibi oda parfümleri yoktu portakal esans olarak kullanılırdı.

Limonun da ayrı bir yeri vardı hem yemeklerde hem de saçlarımıza jöle niyetine sürerdik taş gibi olurdu kafamız sonra yıkar yeniden güzelleşmesi için aynanın karşısına geçerdik.

80''li yıllar Türk siyasetinde çok önemli bir adım olan Darbeyi getirmişti evlerimize o sıkıntılı yasaklı özgür olmayan günleri..

Herkes bu duruma korkuyla bakıyor kimi göz altına alınıyor kimi aylarca nezarette kalıyordu bazen suçlu bazen de hiç suçu olmadan..

İhtilal olmadan çok acı günler gördü bu ülke ardından Kenan Evren'in asker çıkarmasıyla hükümet askerin eline geçmişti..

Tabi o zaman yaşanan sağ ve sol davalarını bir nebze olsun bitirmişti..

Halk daha rahat ve huzur ortamında yaşıyordu..

Ama en önemlisi içinde sevgi tomurcuğu olan tüm insanlık o günleri atlattı..

Çok ayrı ve çok özel bir yeri vardı seksenlerin..

Jetonla ilk buluşmalarımız evlerimize bağlanan çevirmeli telefonlar daktilo ile yazılan yazılar..

En önemlisi de mektup sevdiklerimize mektuplar yazardık her bir satırı aileyi sevgiyi anlatırdı..

Asker arkadaşına,akrabana,can dostuna ve sevgiliye giden aşk mektupları..

Zarfın üzerine damgalı pul yapıştırır ptt'ye gider ve sana gelecek cevabı beklerdin günlerce..

Biz ne zaman insanlığımızı unuttuk ne kadar bencil ego tavırlı millet haline geldik..

Ah keşke o günler geri gelse şimdilerde her şey de kolaylık var istediğin anda her şeyi yapabiliyorsun..

Ama huzur yok,şükür yok en önemlisi sevgi kalmadı..

Yitirdik değerlerimizi ben kendi adıma örf ve adetlerimizi sürdürmeye çalışıyorum..

Bana kalsa hiç sosyal medya olmasın artık herkesin aynı şeyleri paylaşması bunalttı ve yordu beni..

Çağ'a ayak uyduruyoruz ama ben bu durumdan hiç memnun değilim her şey yeniden eskiye dönebilse ne güzel olurdu..

Yılları durduramıyoruz her geçen gün aleyhimize işliyor..

Zaman makinası hızla akıyor ardına bile bakmadan..

Gözyaşlarımız tarifsiz akıyor seneler acımıyor kimseye..

Nostalji plak'larda kasetlerde ve o mis gibi kokan sahaflarda gizlice yavaş yavaş eriyip gidiyor.

Bize kalan sadece anılar hatıralar ve tatlı bir  tebessüm....

Sevgiler....