Görünen değil Yaşanan hayatlar

‘’Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları sevdiğin renklere boyayamazsın.’’

Tesadüfen bir kitapta okumuştum bu cümleyi.

Ve okuduğum an aklıma yeni nesil influencer anneler geldi.

Ne alakası var da diyen olabilir. Ama çok alakası var.

Bu durum zihnimde takıldığım bir konu olduğu için bu sözü oraya bağlamam çok zor olmadı.

O nedenle bu cümlenin bana anımsattığı şey yeni nesil ünlü annelerimiz.

Zaten etrafta sıklıkla görmemek de pek mümkün değil. Her yanımız her konuda bilgi sahibi olan ünlü annelerimiz ile dolu.

Çocuklarını kendi hayatlarına göre, alacakları reklamların içeriğine göre, çocukların hayalleriyle değil de kendi isteklerine göre şekil vermeye çalışanlar, sırf bu durum için çocuk sahibi olmayı düşünenler…

Bu konu hakkında söyleyeceklerimi eğer okursalar biraz canları sıkılabilir çünkü çok da olumlu şeyler söylemeyeceğim.

Yukarıda da az çok anlaşıldığı üzere. Ama herkesin fikir özgürlüğü olan bir zamanda yaşıyorsak bu fikirleri de dile getirmek yanlış olmaz.

Ayrıca her daim eleştirilere açık olmak gerekir.

Evet gelelim konumuza; Bol takipçisi olan gün geçtikçe de takipçileri hızla artan instagramın fenomen anneleri…

Ben bu duruma karşı olan taraftayım. Kendi çocuklarını binlerce insanın gözü önünde paylaşmak, yediklerini, içtiklerini, gezdikleri yerleri, yaptıkları bütün hareketleri insanlara göstermek ne kadar doğru olur?

Birde dünyanın bu denli kötü olduğu bir dönemde!

Yararlı bilgiler de öğreniliyordur evet ama ne taraftan bakılırsa bakılsın zararı daha büyük.

Hele ki çocuklarını bir iş gibi paylaşan, onları para kazanmanın bir yolu olarak gören kısmın, en büyük zararı kendi çocuklarına verdiği aşikâr.

Ya bu insanlar zararın farkında değil ya da farkında olmak istemiyorlar.

Bu bahsettiklerim kendilerine ve çocuklarına verdikleri zarardı.

Bir de bizlere olan etkileri var. Kendilerini sosyal medyada gördükleri anneler ile karşılaştıran diğer anneler.

Benim çocuğum neden böyle değil?

Benim çocuğum neden aynı yaşta olmasına rağmen bazı şeyleri yapamıyor?

Ben neden böyle bir anne değilim, çocuğumla bu kadar ilgilenemiyorum?

Ben çocuğumu neden bu kadar gezdiremiyorum? Vs vs.

Bunlar gibi bir sürü soru ile kendisini karşılaştıran, yetersiz, huzursuz, suçlu hisseden anneler…

Peki hayatın gerçekleri gördüğümüz gibi mi?

Tabii ki hayır!

Mutlu görünen yüzlerin hangisinin içini biliyoruz.

Her şey gördüğümüz kadar mükemmel ilerlemiyor. Zaten mümkün de değil. Planlanarak çekilmiş olan bu videolar, para karşılığında reklam amaçlı gidilen yerler ne kadar gerçekçi olabilir?

Sosyal medyanın bu gerçekdışı hallerinden bir an önce çıkalım ve gerçeklere dönelim. Karşılaştırmak yerine doya doya anın tadını çıkaralım.