Kul Hakkı ve İlahi Adalet!

Nacizane bunlar benim düşüncelerim, davranışlarım, kısaca yetiştiriliş ve yaşam tarzım.

Bir konuda (bu ne olursa olsun) veya kişi hakkında,

Kendimi bildim bileli ailemden gördüğüm, duyduğum, aldığım ve iyiki dediğim hislerimi ve düşüncelerimi yazmak istedim bugün.

Çünkü; etrafıma ne kadar saf ve iyi niyetli baktığımı ve gördüğümü düşündüğüm için, bu yaşımda hala büyümeye ve öğrenmeye devam ediyorum.

Keşke bunları deneyimleyip öğrenmeseydim ...

Şöyle ki; bir insan hakkında, bu işi veya kişiliği olabilir, evliliği, vs vs… Bir şey söyleyeceksem (ki söylememeyi tercih ederim), yada yeri gelir fikrim sorulduğunda, o kişi veya konu hakkında yüzde yüz bilgi ve görgü şahidi isem bile, çokça düşünür ve yalan, yanlış bir söz çıkmasın ağzımdan diye pür dikkat kesilir öyle konuşurum.. 

Çünkü; biz böyle yetiştik…

Çünkü; En güzel söz söylenmemiş sözdür. Ve söz ağızdan bir kez çıkar… Doğru çıkarsa ne ala, yanlış çıkarsa, eyvah eyvah…

Tabiri caizse silahtan çıkan mermi gibi deler geçer ve de asla geri dönüşü olmaz...

Bu nedenle; Kul hakkı hiçbir şekilde telafisi olmayan günah olduğunu bilir ve kimsenin hakkına girmemek için elimden gelenin fazlasını yapar veya yapmaya çalışırım.

Ancak şimdilerde bakıyorum ve büyük üzüntüyle görüyorum ki, insanlar çok kolay tanıdıkları ve tanımadıkları insanlar hakkında salt menfaat uğruna rahat rahat konuşabiliyorlar…

Bazıları sırf konuşmuş olmak için, bazıları birilerine iyi görünmek ve yaranmak için…

Halbuki her insanda konuşma özelliği var!

Minnacık bir tavsiye; Siz siz olun ve buna benzer mevzulara girmeyen…

Yalancının mumu yatsıya kadar yanar unutmayın!

Duyulmaz düşüncesiyle yaptığınız o tatlı gıybetler, yalan dolanlar, er ya da geç mutlaka gün yüzüne çıkar ve devreye İlahi Adalet girer…

O yüzden; İmtihan ve sabrımızın sınandığı bu dünyada, komşuyla değil, herkes kendiyle ilgilensin, kendini geliştirsin, yetiştirsin ki güzel bir nesle annelik, babalık yapabilsin, örnek olsun...

Kimsenin, evliliğine, huzuruna, mutluluğuna, işine, aşına göz dikmeyin,

Çünkü karşınızdaki için ne düşünüyor, istiyorsanız duanız oluyor ve size geri dönüyor..

Toplum olarak ta iyi, güzel, yapıcı düşünce ve davranışlarda olursak daha mutlu ve stressiz bir toplum oluruz inanıyorum.

Bu dünyanın dünü var bugünü yarını var, üstü var toprağın altı var en önemlisi herseyi, her düşünceyi duyan,g ören bilen ALLAH var

Birde en güzeli İLAHİ ADALET VAR...

Sözüm bu değerlere dikkat etmeyenlere:

Lütfen dikkat edin ki iş işten geçmeden doğru yolun bulun!

Sonra başımıza bir musibet geldiğinde ‘niye ben’ demeyelim, doğru ve düzgün insan olmaya çalışalım en azından, belki alışkanlık haline gelir, iyi insan olabilme yetisine sahip olabilir. inşallah..

Özetle:

Önce aynanın karşına geçin ve aynada kendi içinizi görene kadar bakın, sonra başkalarının dıştan gördüğümüz, içini bilmediğimiz insanlar hakkında konuşun, hatta hiç konuşmayın, çünkü biz daha toplum olarak kendi yüzümüzü, içimizi bilemeyen insanlar iken, birde başkalarının kul hakkına girmeyelim….

Naçizane fikrim, hani telafisi yok ya hiçbir tarafta, ALLAH çıkarır...

İyi insan olmayı deneyin!

İyilik kaybettirmez, kazandırır…