Nerede kaldı o eski Bayramlar!

Hayatın akışına kapılmış giderken zamanın bize getirdiklerine sabrederek ve göğüs gererek yaşama tutunmak hemen hemen aynı ama herkesin hikayesinin farklı olduğu bir yaşam sürüyoruz.

Geldi geliyor derken, günlerdir beklenen bir bayram daha hayatın içinden geçecek.

Ve ben her zaman dediğim gibi yine: “Nerede kaldı o eski bayramlar?” cümlesiyle içimdeki burukluğu ve hüznü sizlerle paylaşmak istiyorum.

Her birinizin de benimle aynı düşüncelere sahip olduğunuza eminim…

O eski ama hafızamda eskimeyen anıların hep tap taze kaldığı bir kere yaşanıp sonrasında beynime kazınan o küçücük kalbimdeki bayram günleri.
Biz gazeteciler ve köşe yazarlarının da normal insan kimlikleri olduğu için belirtmek isterim ki bugün çok duygusalım ve ağlayarak yazımı satırlara döküyorum…

Gözlerim nemli, kalbim buruk bir arefe günü yaşıyorum.

Bizde bayram arefe gününden başlar bayramın bittiği o son güne kadar yaşanır ve heyecan dolu geçerdi.

3 yıl oldu bayram kutlamıyorum! Benim için bayramın artık tadı yok. Çünkü kapısını çalacağım bir annem, anneanne ve dedemin olmadığı bir bayram bana çok derin bir hüzün yaşatıyor.

Ailemle ve kızımla geçireceğim bayramların çok güzel geçmesini diliyorum ama şu bir gerçek ki büyükler gidince hiç bir şey artık eskisi gibi olmuyor.

Arefe gününde mezarlığa gidilir rahmetli olan yakınlarımıza dualar eder yad ederiz.

Hafızamda canlanıyor… Rahmetli canım ananem bayramlarda arnavutların meşhur nohutlu ekmeğini mayalar, cevizli lokum yapar tek tek el açması baklava açardı.

Çok cabbar çalışkan biriydi, terziydi ve memleketinin en güzel elbiselerini dikerdi! Mahalledeki komşuya, akrabaya, tanıdıklarına nice güzellikler yaşatan annem meğer ne cefakar ne fedakar kadındı.

Arefe gününde akşamlara kadar çarşılar açık olur gece yarısına kadar seferberlik ilan edilirdi.

Şimdi bunları size yazarken hem sessizce ağlıyor hem tatlı bir tebessüm ile o eşsiz güzellikteki günleri hatırlıyorum.

Anılar ile yaşamak daha bir mutlu ve neşeli olma hissi uyandırıyor bende.

Dedemle anneannemin o tatlı atışmaları kulağımda yankılanıyor.

Çocukluğumun ve gençliğimin en tatlı hatıraları..

Arka bahçede olan erik ağaçları, renk renk çiçekler, ahşap merdivenli 2 katlı şirin ev benim yüreğimin bir parçası.

Yıllar geçtikçe yıktılar o evi şimdilerde olan betonarme yine 2 katlı ama taştan ev yaptılar.

Ben bunu sevmiyorum işte her şey eski o antika haliyle kalsaydı keşke...

Çok üzülmüştüm yıkılınca… Çocuktum tabi ama içime oturmuştu sanki acısı.

Bayramlarda birde babaanne tarafı vardı her iki aile de aynı şehirde yaşadıklarından dolayı hepsini ziyaret ediyorduk.

Ben ananemi daha yoğun anlatıyorum çünkü oradaki anılarım daha fazla.

Babaanne ve dede evimde biraz acı bazen de tatlı anılarım olduğu için çok fazla yer vermedim.

Bayramdır insanı, güzelleştiren bayramdır insanları gerçekten insan yapan..

Bayramlar sevginin gücüdür dayanışmadır, bir arada olmanın dayanılmaz simgesidir.

Sevdiklerinizle kucaklaşmaktır, dargınların barışmasıdır.

Ne güzel bir ülkeyiz ki elhamdülillah Müslümanız.

Rabbim bize iki tane dini bayram nasip etmiş.

içtenliği kardeşliği, samimiyeti bir araya gelmenin tadını anlatır bayramlar.

Maalesef, şimdi o eski bayramlardan eser yok anılarıma takılıp kaldım bu arefe gününde..

İstiyorum ki insanlar birbirini yormasın, kırmasın…

Değer mi bir inat bir hiç uğruna!

Hatalar olur insanlar yanlış yapar ama bedelini de çok fazlasıyla öder.

Düşman olmayın birbirinize! Öleceğini düşünerek sıkı sıkı sarılın sevdiklerinize kenetlenin hep beraber.

Kurban Bayramı çok özel bir bayramdır dinimizde de yeri çok büyüktür.

İslam aleminde, önemli bir yere sahiptir.

İbrahim Peygamber'in Allah'a olan bağlılığını göstermek için oğlu İsmail'i kurban etmek istemesiyle başlayan bir geleneğe dayanır.

Kurban bayramınız mübarek olsun kestiğiniz kurbanları Rabbim kabul etsin.

Kurban kesenlere ne mutlu, kesemeyen durumu olmayan kardeşlerime de Allah’ım nasip etsin ihtiyacı olanları unutmayalım sevgi kardeşlik bizim için.

Bugün sana yarın bana..

Sevgiler herkese iyi bayramlar