Hayat dediğin nedir ki?

Hayat dediğin nedir ki?

Herkesi çok sevmek ve bir tek kendini gözden çıkartmak mı!?

Yoksa gitmen gereken yerde durup, heybeni gam ve kederle doldurmak mı?

Herkesin gidip de  senin payına düşenlerle kala kalman mı?

Az hasarla çıktıysan, kendini şanslı sayıp, sarıp sarmalayıp yaralarını, bir yenisine yelken

açman mı?

En çok sevmen gereken seni yine yok sayman mı?

Her şeye yetişip de bir tek kendine geç kalmak mı?

Yetişmeye çalıştığın hengamenin içinde durup nefes almayı unutmak mı?

Sonra;  nefes nefese yetişmeye çalıştığın , ‘Sen’ den geriye kalanlar mı?

Sahi; ne kalmıştı ‘Sen’ den geriye?

Gamlar, kederler, hasretler özlemler, terk edilmişlikler, hayal kırıklıkları, hastalıklar,  korkular dışında?

Ne kaldı ‘sen’den geriye!?

Horlanılmış duyarsızlıķtan ve boşa çırpınışlarının dışında!

Sana verilen hayatın ne kadarını kendin için yaşadın?

Oysa ki bilsek ne kadar değerli olduğumuzu,

Sevildiğimiz kadar sever, değer gördüğümüz kadar değer verirdik ‘Önce Ben’ demeyi bilseydik.

Acılar yerine sevgiyle büyütseydik içimizdeki  ‘Seni’

Dönüp arkaya baktığımızda sadece kendimizi bulurduk toplama duygular yerine…

Hayat dediğin nedir ki hâfız?

İki nefes arası, "Hasbûn Allah" nidası, Tebessümlerin araf'ında, dünyaya "Hoşçakal" vedası. Yada arşın rahmini

yırtan minarede, bir perşembe selâsı. (Alıntı)

Şair'inde dediği gibi hayat içindeki "seni" kaybedecek kadar uzun, bir perşembe selâsına sığacak kadar kısa...