Eğitim-Öğretime ‘İnsan olabilme’ dersi eklensin!

Dünyaya, ülkemize, etrafımıza baktığımda maalesef ki İNSAN  olabilme yetisini kaybetmiş bir çok kişi görüyorum…

Çok yazık ki; Yardıma ihtiyacı olanı görünce kafamızı çeviren, el uzatmayan, vurdum duymaz bir topluma dönüştük…

Birde tanıdığımız, hatta yakınımız olan insanlar var hayatımızda…

Onlara bakıyorum bazen dışarıdan…

Bakıyorum, bakıyorum ve ‘keşke’ diyorum...

Keşke ‘Hak edene değer verseydim’ yahut daha az önemseseydim, hata ve hatta ‘onları yok saysaydım’….

Hatasız kul olmaz veya yok demiyorum!

Elbette ki hatalar da olacak, keşkeler de hayat denen sınavda!

Tek duam ve dileğim, Rabbim hayırlı insanlar çıkarsın karşımıza.

Düşünüyorum istem dışı son günlerde ve de kendimi çok tuhav hissediyorum…

Nedeni mi? İyi niyetime küskünüm!

Öyle bir hal almış ki insanlık ve topluluk. İyi niyetli olmak artık suç sayılacak duruma gelmiş.

Örneğin: Fedakarlık yapıyorsun, her şeyin en iyisi ve en güzeli etrafımdaki insanlarda da olması için çaba sarf ediyorsun ve karşılığında nankörce ‘Yapmasaydın’ veya ‘Ne yaptın ki’lerle karşılaşıyorsun..

İşte tam da bu nedenle bazen kızıyorum kendime!

“Bu kadar “çok merhametli, çok vicdanlı, çok anlayışlı, her seyin cok'u olmaktan ne zaman vazgeçeceksin Türkan Hanım” diyorum…

Demesi kolay da olmuyor işte…

Çünkü; İnsana ‘huyu, karakteri, merhameti’ sonradan yüklenen bir uygulama değil ki...

Dünyamızda bu kadar felaketler, hastalık vs oldu, hatta devam ediyor, ama biz birazcık bile ders alıp İNSAN olamıyoruz ne yazık ki...

Hayvanları tekmelemeye, insanları ezmeye, sömürmeye, kadına şiddete, çocuk istismarına tam gaz devam ediyoruz...

Edin insanoğlu, edin...!

Aman ha! Sakın şükretmeyi, sabretmeyi, hazmetmeyi bilmeyin veya öğrenmeyin...

Sonra açın elinizi ve dua edin, Allah'tan isteyin!

Umarım kabul olur dualarımız...

Keşke Eğitim-Öğretime ‘İnsan olabilme’ dersi de eklenebilse!