Vicdan, insanlık yok mu?”

Bir okurumdan gelen bu çok anlamlı ve ibretlik yazıyı, aynen paylaşmak istiyorum… Evinde köpeği olan ve onu çocuklarından ayrı tutmayan birisi olarak, hayvanları önce alıp sonra da sokaklara terk etmelerini anlamamakla birlikte, insan olan hiç kimseye yakışmadığı düşüncesindeyim…

“Almanya’da 30 yıl öncesinin problemi şimdi Türkiye’de modaL

Ülkemizde son yıllarda çocuğunuzun gelişimi için,

Kedi köpek alın diye RACON kesenler var.

Aileler de çocuklarına kedi-köpek alıyorlar.

Beraber yazlığa Bodrum’a, Çeşme’ye,

Marmaris’e gidiyorlar.

Çocuk yazlıkta hayvanla oynuyor.

Yazın hava da sıcak, hayvan bahçede yaşıyor.

Yazlıktan dönüş başlıyor.

Hayvanı arabadan yolda indirip,

Bir ağaç altına bırakıp,

Ailecek kaçıyorlar.

Hayvan da peşlerinden koşuyor.

Yorgun düşüp tek başına kalıyor.

Aile İstanbul’a veya yaşadığı şehrine dönüyor.

Hayvanın yaşama şansı olursa barınağa gidiyor.

Çocuğun gelişimi mi demiştir biri?

Soruyorum o zaman bende:

Şimdi bu çocuk bu şekilde yetişti.

‘Sıkıştığın yerde can bildiğin hayvanı bırak gel!’

Ve bunun adı kişisel gelişim?

Bunlar da anne ve baba!

Sıkışınca bırak kaç… Oh ne ala.

Çocuk küçüklüğünde bunu öğrendi.

Kişiliği oturdu.

Verdikleri eğitim bu.

Bırak kaç.

Sonunda sıkışınca,

Karısını bırakacak,

Çocuğu bırakacak,

Sonunda ana babayı da,

Huzurevine bırakacak.

Ama kişiliği oturdu.

Bu insanlar köpeğe, kediye kızıp atıyorlar.

Sizde vicdan yok mu?

İnsanlık yok mu?

Ailenin babası,

Sorsan önemli adamdır.

Bilmem ne bölüm başkanıdır.

Karısı da bilmem ne derneği üyesidir.

Sorsan çocuk gelişimi konusunda saatlerce konuşur.

Bodrumda tripleks yazlıkları vardır.

Ama üç kiloluk köpeği, kediyi sokağa bırakacak kadar

Vicdansızdırlar..

Karşınızdaki canlı.

Bakamayacaksan alma.

Ev köpeği, ev kedisi sokakta yaşayamaz.

Yemek bulamaz.

Bu ölmüş ananızın eski ayakkabısı değil ki,

Kaldırıma koyunca alsınlar.

Aldığı hayvanı bırakan, onun dışarıda yaşayacağını ummasın.

Bunu da böyle bilsinler ve de vicdanların (şayet varsa) bir zahmet azıcık da olsa sorgulasınlar…”